Beleidsveld: Openbare Ruimte/ wethouder Kees Diepeveen Digitale raadsinformatiebijeenkomst: raadsleden gaan in gesprek met ambtenaren en met belangstellen en belanghebbenden uit de stad.
Agenderenden: Jan Wijmenga (CU), Tessa Sturkenboom (S&S), PVV-fractie, Erwin Virginia (GL), Bulent Isik (PvdA), Susanne Schilderman (D66), Erik van der Marel (VVD), Jantine Zwinkels (CDA), PvdD, Lisanne Snippe, Ruurt Wiegant (SP)
Motivatie: De verwachting is dat het college het Raadsvoorstel Programmaplan Wervengebied eind april 2021 zal aanbieden aan de raad. Wethouder Diepeveen biedt aan om de raad via een RIB te informeren over de inhoud en context van het Programmaplan Wervengebied.
De fracties van ChristenUnie, Student & Starter, PVV, GL, Pvda, D66, VVD, CDA en PvdD willen naast de toelichting door het college ook ruimte geven aan insprekers vanuit de stad om hun visie te geven op het Programmaplan en het gewenste herstel van vertrouwen tussen gemeente en woningeigenaren. Naast woningeigenaren en overige inwoners van de Binnenstad zouden we ook graag de commissie van wijzen uitnodigen. Deze recent een advies aan B&W en de raad heeft uitgebracht over het Wervengebied.
,,Onderzoeken die zijn gedaan en verschenen rapporten waren steeds op de hand van de gemeente’’, zegt bijvoorbeeld bewoner Kees Adema van de Kromme Nieuwegracht. ,,Van onze bijdragen was nooit iets terug te vinden. We zijn keer op keer teleurgesteld en zo gaat het al jarenlang. Laten we hopen dat het dit keer anders loopt, maar we zien toch weer dat de gemeente de financiële bal toespeelt aan ons bewoners.’’
Diepeveen kwam vrijdag met een uitgebreid herstelplan voor het monumentale wervengebied.
Dat richt zich de eerstkomende drie jaar op de meest urgente
herstelwerkzaamheden in de binnenstad. Daarmee is 48 miljoen euro
gemoeid. Het gaat concreet om werkzaamheden op acht plekken langs de
Oudegracht en twee plekken op de Kromme Nieuwegracht. De wethouder wil
daarnaast extra maatregelen nemen om te zwaar verkeer te weren, zoals
camera’s, extra breedtebeperkingen en handhaving.
Waterdicht maken
Het wervengebied is 900 jaar oud en de wal- en kluismuren verkeren veelal in erbarmelijke staat. Alle schade herstellen gaat zeker dertig jaar duren en kost minimaal 450 miljoen euro. Over de vraag wie er voor deze kosten moet opdraaien zijn de meeste bewoners duidelijk: zij niet. Zéker niet diegenen die in het verleden al voor duizenden euro’s hebben gespendeerd aan het waterdicht maken van hun kelders die nu opnieuw beginnen te lekken – mogelijk als gevolg van het zware verkeer dat nog steeds wordt toegelaten. Zoals Ronald van der Krogt aan de Kromme Nieuwgracht: ,,De gemeente begint over een fifty-fifty verdeling van kosten voor het waterdicht maken. Maar bij ons zal de verdeling nul tegen honderd zijn; nul voor ons en honderd voor de gemeente.’’
Een
paar maanden geleden schortte het Comité Werfkelders Oudegracht de
samenwerking met de gemeente nog op vanwege ‘de vele blunders en
manipulaties van gemeentelijke ambtenaren’. Woordvoerder Maarten van der
Oever zegt nu blij te zijn met de toegestoken hand van Diepeveen. ,,Het
is een doorbraak dat de gemeente eindelijk erkent dat ze het niet goed
heeft gedaan in het verleden en dat er een samenhangende visie nodig is
voor de toekomst. Eentje die alleen maar succes kan hebben als er
intensief en goed wordt samengewerkt met de keldereigenaren en
ondernemers in de binnenstad.’’
Kop van Jut
Ook
Van der Oever plaatst grote vraagtekens bij de fifty-fifty-passage:
,,Zo’n algemene regel kun je niet opstellen, op z’n minst moet je
situaties van geval tot geval bekijken.’’ Hij ziet ook weinig heil in de
aanstelling van een ‘deskundige functionaris’ die moet bemiddelen in
geval van schades: ,,Binnen de kortste keren is zo iemand kop van Jut.’’
Van der Oever bepleit een brede vereniging van keldereigenaren, die als
spreekbuis zitting kan nemen in een stichting die zich ontfermt over de
werven. ,,Dáár moet het vertrouwen herwonnen worden en dat zal niet
meevallen.’’
Diepeveen komt met zijn plan van aanpak nadat een commissie van wijzen snoeihard oordeelde over het gemeentelijk beleid. De commissie stelde onder meer vast dat laksheid vanuit de gemeente er debet aan is dat er gevaarlijke situaties zijn ontstaan. Die zijn mede veroorzaakt door het zware vrachtverkeer dat over de grachten reed zonder dat er afdoende werd gehandhaafd. Over schade door te zwaar verkeer zegt Diepeveen nu: ,,We zien in dat we eerder en meer maatregelen hadden kunnen nemen om zwaar verkeer te weren en de fundering van wal- en kluismuren te stabiliseren. We zijn bereid het herstel van de schade door zwaar verkeer te betalen.”
De komende drie jaar wordt er alvast 48 miljoen gereserveerd.
Het complete wervengebied wordt grondig aangepakt, om te voorkomen dat de historische werfkelders en bijbehorende muren in Utrecht vergaan of zelfs instorten. Daarnaast gaat er actief gezocht worden naar spookkelders en de rechtmatige eigenaars ervan.
De
Middeleeuwse kelders waren vroeger steegjes of opslagplaatsen voor
brouwerijen, handelaren en rijke bewoners van de herenhuizen aan de
Oudegracht, Nieuwegracht en andere wateren in de Utrechtse binnenstad.
900 kelders
De middeleeuwse kelders aan de Oudegracht zijn vaak in handen van restaurants. Wat weinig mensen weten is dat de bijzondere kelders door de gehele binnenstad voorkomen. Onlangs bleek dat er in de stad een groot aantal spookkelders is. Deze verborgen ruimtes kwamen aan het licht toen een document uit 1913 in de archieven werd gevonden waarin werd gesproken van meer dan 900 kelders, veel meer dan waar de gemeente van afwist.
Wethouder
Kees Diepeveen: „We zijn op zoek gegaan met grondradars en duikers in
de gracht en hebben gesproken met bewoners. Daaruit bleek dat sommige
kelders inmiddels zijn volgestort, maar er kwamen ook leegstaande
kelders aan het licht.” De gemeente werkt hard aan een openbaar
Wervenkadaster. Duidelijk is dat 32 werfkelders in handen van de
gemeente zijn en van wie de spookkelders zijn, moet nog blijken. Vaak
lopen de ruimtes onder verschillende huizen door en is niet duidelijk
wie aanspraak maakt op het eigendom of voor de kosten opdraait. Want een
groot probleem is dat deze ruimtes niet onderhouden zijn.
Koud en nat
De kelders die wel in bezit zijn van eigenaren, zorgen ook voor zorgen. Veelal zijn de ruimtes koud, nat en kan er niet geventileerd worden. Ondertussen worden ze wel steeds populairder als woonruimte of gebruikt voor verhuur aan toeristen. Diepeveen: „De kelders zijn hier oorspronkelijk niet voor aangelegd. Ze kunnen waterdicht gemaakt worden, waardoor er geen aantasting meer is van het historisch erfgoed. Een stap verder gaat het helemaal vochtvrij maken, waarbij je een prettige leefomgeving creëert. Daarover gaan we in gesprek met bewoners en we kijken per locatie wat er gedaan moet worden.” De gemeente gaat experts inhuren die de eigenaren kunnen adviseren. De uiteindelijke kosten voor het waterdicht maken van de kelders worden waarschijnlijk 50/50 verdeeld.
De
zogeheten unieke wal- en kluismuren zijn de gemeente al minstens tien
jaar een blok aan het been. Het ooit ingenieuze stelsel in de oude stad
blijkt niet bestand tegen de moderne tijd. Een waslijst aan problemen is
aan het licht gekomen. Schade ontstaat vaak door een combinatie van
verschillende factoren zoals veroudering, vocht, aanleg van kabels en
leidingen, doorbraak van muren die de constructie aantasten en wisseling
in grondwaterstanden.
Trillingen zwaar verkeer
In
het gebied zijn vrachtwagens al niet meer welkom omdat de werven ook
last hebben van trillingen die het zware verkeer veroorzaakt. Bewoners
kunnen nog wel een ontheffing krijgen bij een verhuizing, ook blijven
essentiële bevoorradingsroutes open.
Het grootste deel van het budget voor de komende drie jaar is al gereserveerd, de gemeenteraad moet nog instemmen met het vrijmaken van 9,4 miljoen euro. De kosten voor het onderhoud en herstel komen van de gemeente, eigenaren en subsidies. Daarbij probeert Utrecht ook Europese subsidie te krijgen voor het Rijksbeschermde Monumentale Stadsgezicht.
De Utrechtse werven zijn uniek. Nergens in de wereld in zijn de
grachten zo opgebouwd als in onze stad. Het erfgoed moet behouden
blijven en daar wordt al jaren aan gewerkt met het project wal- en
kluismuren. Die werkzaamheden zijn in de stad elke dag te zien, nu wordt
er bijvoorbeeld gewerkt in de buurt van de Vismarkt.
Maar er is een probleem, het project liep uit de hand; de kosten
lagen flink hoger en het werk bleek veel meer te zijn. Daarbij speelden
er ook steeds meer problemen op bij werfkelders en andere aanliggende
bouwwerken. In de honderden jaren dat het erfgoed bestaat is er veel
schade ontstaan. Er werd in 2019 op de rem getrapt en er kwam een
onderzoek naar de werkwijze binnen het project.
De conclusies waren hard en vatten het falen van het project samen in
drie oorzaken: het stelselmatig onderschatten van de complexiteit van
het werk, het projectmanagement was niet op orde en verbetermaatregelen
werden niet goed uitgevoerd en geëvalueerd.
Nieuw plan
Sindsdien is gewerkt aan een nieuw plan. Er werd een commissie van
wijzen aangesteld, die onder meer signaleerden dat er een gebrek aan
vertrouwen is van keldereigenaren in de gemeente. Er werd gesproken over
een ‘vergeten burenplicht’, omdat de gemeente een afhoudende opstelling
aannam.
Er is besloten om het project veel groter te maken. Niet alleen de wal- en kluismuren worden aangepakt, ook de aangrenzende werfkelders en andere bouwwerken. Alles om ervoor te zorgen dat het erfgoed behouden blijft.
Er ligt nu een plan voor de komende drie jaar, en een toekomstbeeld
voor de komende dertig jaar. De komende jaren wordt er alles aangedaan
om de meest urgente problemen aan te pakken. Daar is 48 miljoen euro
voor nodig. De komende dertig jaar moet echt alles aangepakt worden,
daar is volgens een grove schatting van de gemeente tussen de 450 en 550
miljoen euro nodig. Een deel van die kosten komt voor rekening van de
eigenaren van werfkelders.
De komende drie jaar
Er is uitgezocht wat er de komende drie jaar moet gebeuren. Het gaat
om herstelwerkzaamheden op acht plekken langs de Oudegracht en twee
plekken op de Kromme Nieuwegracht. En om de extra maatregelen voor het
weren van te zwaar verkeer, zoals met camera’s (vergelijkbaar met de
milieuzone), extra breedtebeperkingen en handhaving. Het interventieteam
dat handelt bij acute situaties blijft bestaan, zodat er waar nodig
direct actie kan worden ondernomen. Ook komt er een wervenmeester die
het aanspreekpunt is voor betrokkenen.
De komende dertig jaar
Het plan voor de komende dertig jaar is veel breder dan het eerdere project wal- en kluismuren en pakt alle onderdelen in samenhang aan. Dus niet alleen de wal- en kluismuren, maar alles wat ‘van gevel tot gevel’ van belang is voor behoud van erfgoed voor de komende dertig jaar. Daaronder valt onder meer de uitbreiding van de aanpak met het herstel van de Plompetorengracht en Drift, herstel van kelders en het weren van te zwaar verkeer. Als het werk over dertig jaar klaar is, hebben de wal- en kluismuren en de kelders voor honderd jaar geen groot onderhoud meer nodig.
Kosten
De kosten van 450 en 550 miljoen zijn een grove schatting en er is
nog geen budget voor. Een deel van die kosten zal ook opgehoest moeten
worden door de eigenaren van de werfkelders. Hoeveel dat is, is nog niet
bekend.
De hele verhouding en samenhang tussen alle onderdelen van het
project en de verschillende eigenaren is een flinke uitdaging. De
gemeente is bijvoorbeeld eigenaar van wegen, werven, kades, bruggen,
bomen en wal- en kluismuren. De werfkelders behoren weer toe aan de
eigenaren en de daarmee verbonden grachtenpanden. De gemeente en de
eigenaren moeten wel goed samenwerken om het project succesvol te laten
verlopen. Daar kan natuurlijk discussie over ontstaan, wie
verantwoordelijk is voor welke schade en wie de kosten daarvoor moet
betalen.
De gemeente laat in ieder geval weten dat ze – net als de commissie
van wijzen – van mening is dat de kosten voor het waterdicht maken van
de kelders 50/50 gedeeld moeten worden met de eigenaren. Overigens neemt
de gemeente de volledige kosten van deskundigen op zich, die op
voorhand onderzoek moeten doen naar de schade en schadeherstel. Maar de
kosten van herstel is juridisch complex, zo schrijft de gemeente zelf
ook. Ook zijn alle gevolgen nu gewoonweg nog niet te overzien.
Het plan is om een stichting op te richten waar de gemeente samen met de eigenaren in gaat zitten. Die stichting is opdrachtgever voor het herstel van de kelders.
Reactie wethouder
Wethouder Kees Diepeveen is blij met het plan dat er nu ligt. “Het is
onze oude binnenstad die we met z’n allen willen behouden. De komende
drie jaar leggen we de prioriteit bij de urgente zaken.” Volgens de
wethouder is het verstandig dat het project veel breder is geworden. “We
gaan echt van gevel-tot-gevel alles aanpakken. Het totaal van bruggen,
werven, wegen en kelders moet meegenomen worden. De complexiteit zit hem
in de samenhang, maar die samenhang is nodig om het erfgoed voor
Utrecht te behouden.
Diepeveen vervolgt: “Het werk is over drie jaar natuurlijk niet klaar dus we kijken echt naar de toekomst. De komende dertig jaar zal er aan gewerkt worden.” Diepeveen noemt het totaalbedrag dan ook een grove berekening. “We gaan aan de slag met alles wat we nu weten en zullen steeds de nieuwe inzichten in de plannen betrekken. Het voorstel aan de raad is om een vierjarenuitvoeringsplan te maken en dat aan het eind van ieder jaar met een jaar uit te breiden, zodat nauwkeurig in beeld blijft wat er waar en wanneer moet gebeuren en hoeveel dat kost.”
Het herstel van het erfgoed is al jaren een hoofdpijndossier. Rotte plekken, verzakkingen, scheuren in muren, de problemen zijn niet nieuw. Zou er niets aan gedaan worden, dan zouden de middeleeuwse kelders en werven letterlijk instorten. Om dit horrorscenario te voorkomen, werkt de gemeente al sinds 2013 met man en macht aan het herstel van het erfgoed. Maar de ene tegenslag was nog niet opgelost of de volgende diende zich alweer aan: verzakkingen, muren die slechter bleken dan gedacht en vooral ook: de kosten die almaar opliepen.
In
2019 werd het project dan ook grotendeels stilgelegd. Het
ingenieursbureau AnteaGroup onderzocht het project en velde na maanden
een snoeihard oordeel: Utrecht heeft het herstel van de kademuren
ernstig onderschat. Het projectmanagement was bovendien niet op orde en
verbetermaatregelen werden niet goed uitgevoerd en geëvalueerd ,,Pas
gaandeweg het project is een goed besef ontstaan van de complexiteit van
het project en de onzekerheden die op het project van invloed zijn.’’
Een stevige koerswijziging bleek nodig.
Meest urgente werkzaamheden
Het
wachten was dan ook op een nieuw plan van aanpak dat vrijdagmorgen door
wethouder Kees Diepeveen (GroenLinks, openbare ruimte) werd
gepresenteerd. Het plan brengt in beeld wat er de komende dertig jaar
voor nodig is om het wervencomplex voor de toekomst te bewaren. Het plan
richt zich op veiligheid, erfgoed en gebruik. Daarmee is de aanpak veel
breder dan het eerdere project wal- en kluismuren. Zo worden de
Plompetorengracht, de Drift, het herstel van kelders en het weren van te
zwaar verkeer erbij betrokken.
Utrecht wil de komende drie jaar eerst met de meest urgente herstelwerkzaamheden in de binnenstad beginnen. Het gaat dan om werkzaamheden op acht plekken langs de Oudegracht en twee plekken op de Kromme Nieuwegracht. De stad wil daarnaast extra maatregelen nemen om te zwaar verkeer te weren, zoals camera’s, extra breedtebeperkingen en handhaving. Ook blijft het interventieteam, dat handelt bij acute situaties, intact, zodat waar nodig direct actie kan worden ondernomen. De kosten hiervan zijn 48 miljoen euro.
Samenwerken heeft topprioriteit
Aan het projectplan is uitgebreid onderzoek voorafgegaan. ,,Dit laat zien dat het gebied nog complexer in elkaar zit dan gedacht.’’ Het gaat in totaal om 1,1 van in totaal 1,3 kilometer aan kluismuren waar nog aan gewerkt moet worden. Bij de walmuren gaat het om 0,9 kilometer van in totaal 4 kilometer. ,,Er is nauwe verwevenheid tussen verschillende onderdelen, zoals muren, kelders, water en wegen en daarmee dus tussen eigendom van bewoners, ondernemers en gemeente. Het is wat ons betreft topprioriteit om goed samen te werken met eigenaren, bewoners en ondernemers om ons historische erfgoed te behouden en versterken.’’
De gemeente wil een handreiking doen naar keldereigenaren. Deze eigenaren voelden zich de afgelopen jaren door de gemeente op tal van punten in de steek gelaten, onder meer door schade vanwege zwaar verkeer dat over de grachten kon blijven rijden. Bewoners aan de Kromme Nieuwegracht zeiden onlangs nog het vertrouwen op in de gemeente, ook bewoners aan Oudegracht waren boos. ,,Dit kunnen we alleen maar erkennen, we zijn als gemeente te afhoudend geweest’’, zegt Diepeveen. Hij is vastbesloten daar nu verandering in te brengen.
Zo
stelt Utrecht voor een door de eigenaren en de gemeente gezamenlijk
aangewezen deskundige de oorzaken van eventuele schade aan kelders te
laten vaststellen. De kosten voor dat onderzoek zal de gemeente op zich
nemen. ,,Het doel is om met elkaar tot een zo eenvoudig en eerlijk
mogelijke kostenverdeling te komen.’’ Een commissie van wijzen, die het
college adviseert over de aanpak, stelt voor om de kosten voor het
waterdicht maken van de kelders fifty-fifty te verdelen tussen gemeente
en eigenaren. ,,Daar staan wij positief tegenover.’’
Wervenmeester
Ook
is de gemeente van plan om een onafhankelijke derde in te schakelen om
afspraken te maken tussen keldereigenaren en de gemeente over de
samenwerking. Daarnaast wordt een advies van de commissie overgenomen om
gezamenlijk opdrachtgever te worden voor het herstel van de kelders,
‘zodat sprake is van een gelijkwaardige positie’. Verder komt er op
advies van de commissie opnieuw een wervenmeester, bij wie bewoners
terecht kunnen met al hun vragen en meldingen over het wervengebied.
Over
de eventuele schade die is ontstaan door te zwaar verkeer stelt de
wethouder: ,,We zien nu in dat we eerder en meer maatregelen hadden
kunnen nemen om zwaar verkeer te weren en de fundering van wal- en
kluismuren te stabiliseren. We trekken ons dat aan. We zijn bereid het
herstel van de schade door zwaar verkeer te betalen.” De gemeente
organiseert eind mei online bijeenkomsten met keldereigenaren, bewoners
en ondernemers om in gesprek te gaan over de aanpak, het gezamenlijk
opdrachtgeverschap en de samenwerking.
Als het werk over zo’n dertig jaar klaar is, dan zou het erfgoed er weer zo’n 100 jaar tegenaan moeten kunnen, maar er blijft dan wel altijd beheer en onderhoud nodig. De afgelopen jaren is er al een kleine 70 miljoen euro aan het herstel geïnvesteerd. Diepeveen erkent dat er nog veel werk ligt, maar hij denkt dat de gemeente het aankan. ,,We gaan het in partjes hakken. Nu kiezen we voor een driejarig plan, daarna moet het om vierjarenplannen gaan en dat aan het eind van ieder jaar met een jaar uit te breiden, zodat nauwkeurig in beeld blijft wat er waar en wanneer moet gebeuren en hoeveel dat kost.’’
In totaal schat Utrecht dat het herstel van het wervenstelsel zo’n 450 tot 550 miljoen euro kost in de komende 30 jaar. De komende 3 jaar is eerst 48 miljoen euro nodig om de schade aan de werfkelders aan te pakken. Dat is ruim 9 miljoen meer dan aanvankelijk werd gedacht. Volgens wethouder Diepeveen is dat bedrag hard nodig. “We willen de meest urgente stukken aanpakken, zoals 8 op de Oudegracht en 2 op de Kromme Nieuwegracht. Die samenhangende aanpak van gevel naar gevel vraagt ook dat waar dat nodig is, we de kelders gelijk meenemen.”
Volgens de gemeente is een intensieve samenwerking met de eigenaren
nodig, omdat de gemeente zelf slechts 32 kelders beheert. De rest is in
handen van bewoners, bedrijven en andere organisaties.
Vertrouwen Het wervenstelsel met de kelders en de werfmuren is op sommige plekken in zeer slechte staat. Al jaren is de gemeente bezig om te onderzoeken wat er nou precies nodig is voor het herstel. Het overleg hierover met particuliere eigenaren verloopt moeizaam zeker als het gaat om wie nou verantwoordelijk is voor de kosten. Veel werfkelders zijn beschadigd door het zware verkeer dat over de grachten rijdt. Wethouder Diepeveen: “We erkennen ook dat we eerder hadden moeten ingrijpen.” De wethouder doelt hiermee op het vrachtwagenverbod waar niet iedereen zich aan houdt. Volgens de wethouder zijn er behoorlijk wat veelplegers.
Doordat er niet is opgetreden tegen het zware verkeer hebben de bewoners aan de grachten het vertrouwen in de gemeente verloren blijkt tijdens bewonersbijeenkomsten over het wervenstelsel. En dat wil Diepeveen nu terugwinnen. “We gaan tegemoet komen aan de eigenaar door te zeggen ‘We gaan jullie niet opzadelen met onderzoeken die nodig zijn. Die nemen wij voor onze rekening, maar wel in gezamenlijk opdrachtgeverschap. Door te zeggen dat bij het waterdicht maken we als vuistregel een 50-50 verdeling hanteren voor gemeente en eigenaar. En waar schade veroorzaakt is door het verkeer gaan wij dat voor onze rekening nemen.”
Handhaving Het geld dat wordt vrijgemaakt voor het herstel van de werven gaat
niet alleen naar het onderhoud, maar ook naar handhaving van het
vrachtwagenverbod. Er komen camera’s om de pakkans te vergroten van
overtreders, er komen meer handhavers en extra afsluitingen voor
vrachtwagens. En als iemand alsnog een ontheffing wil voor het gebied
zal de gemeente goed overleg voeren over hoe dat dan gaat gebeuren om te
voorkomen dat er alsnog te zware vrachtwagens in het gebied komen.
De gemeente volgt op veel punten de Commissie van Wijzen die onlangs advies heeft uitgebracht over de aanpak. Zo komt er bijvoorbeeld ook nog een wervenmeester wat de commissie ook heeft voorgesteld. De wethouder houdt wel rekening met juridische procedures. “Wij proberen door het zo eenvoudig en zo eerlijk mogelijk allemaal te doen dat we de hoeveelheid juridische procedures zoveel mogelijk beperken, maar we kunnen het nooit uitsluiten.”
Tijdens het onderzoek zijn veel zogenoemde ‘spookkelders’ ontdekt waarvan de eigenaar onbekend is. Nog niet alle eigenaren zijn dus in beeld en mogelijk willen sommige eigenaren van kelders niet meewerken. Wethouder Diepeveen: “We kunnen niemand dwingen akkoord te gaan met de samenwerking, maar we doen wel een beroep op het gezonde verstand en het gevoel van verantwoordelijkheid voor ons prachtige beschermde stadsgezicht.”
De walmuur wordt gestabiliseerd door het plaatsen van een damwand.
Tussen de damwand en de oude walmuur wordt de ruimte opgevuld met zand.
Hier bovenop wordt tijdelijk bestrating aangebracht. Zo wordt de werf
tijdelijk ongeveer 1 meter breder. De werf krijg na de definitieve
herstelwerkzaamheden zijn oorspronkelijke vorm terug.
Het plaatsen van de damwand is naar verwachting begin mei klaar.
Daarna vinden nog werkzaamheden op de werf plaats om de tijdelijke
bestrating erin te leggen.
De waterfietsen die normaal verhuurd worden vanaf deze locatie verplaatsen tijdelijk naar andere stukken kades. Vrijdagmiddag werden de waterfietsen overigens vooral gebruikt om een broodje te eten in de zon als tijdelijk terras.
